Keren Cytter
Witte de With presenteert drie films van Keren Cytter: Something Happened (2007, 8 min), Der Spiegel (2007, 4 min) en Nightmare (2007, 7min). In aanvulling op deze doorlopende vertoningen wordt tweemaal Cytters speelfilm New Age vertoond; tijdens de openingsavond op 1 maart en op zaterdag 15 maart om 16:30 uur.
Introductie door Keren Cytter en Willem Oorebeek, gevolgd door een vertoning van
Keren Cytters speelfilm New Age (2007, 75 min).
Cytters films verraden haar fascinatie voor de psychologie en het menselijk gedrag, inzoomend op stellen die zich in huiselijke maar claustrofobische situaties bevinden. Daar waar de verhaallijnen emotioneel en dramatisch zijn, blijven de karakters uitdrukkingsloos, waardoor een scherp contrast ontstaat tussen het wrange taalgebruik en de lijdzame overdracht ervan. “You will never have me. You will never fuck me” mompelt een van haar personages, terwijl ze de man die zij afwijst streelt.
Cytter onderzoekt in haar werk de conventies van de mainstream cinema. Haar personages verwijzen openlijk naar veel toegepaste kunstgrepen of montagetrucs waarmee een verhaal wordt opgebouwd, door te reageren op de ondertiteling of elkaar te complimenteren met de vloeiende montage. Haar films tornen aan de notie van een lineaire vertelling door bepaalde scènes te herhalen of meerdere versies van dezelfde gebeurtenis tegelijk te tonen. Herinneringen spelen een belangrijke rol in haar werk; bij het construeren van een verhaal en het oproepen van emoties. Of, zoals een personage in New Age stelt: “You can’t rebuild your memory, you can only alter it”.
In eerste instantie lijkt Cytters technische benadering nogal low-tec. De video’s worden opgenomen met een vaak simpele hand-held camera tegen het decor van haar eigen woning of die van vrienden, die ook regelmatig als acteurs ingezet worden. Toch is de montage gelaagd en complex, met een uitgekiend gebruik van het emotionele effect van muziek, uitzonderlijke camerastandpunten en repeterende bewegingen, zoals het dichtslaan van een deur. Haar visuele taal blijkt even uitvoerig als het taalgebruik in de scenario’s.
In Witte de With worden Cytters films getoond binnen het kader van Liam Gillicks solotentoonstelling Three perspectives and a short scenario, die bestaat uit een architectonische metastructuur voor de tentoonstellingszalen. Deze interventie onderscheidt de ruimten die gebruikt worden voor de presentatie van Liam Gillicks eigen werk van de zogenaamde “institutionele zones”, waarin het werk van andere kunstenaars wordt gepresenteerd, beginnend met een solotentoonstelling van Manon de Boer en nu met de tentoonstelling van Keren Cytter.
Publicatie: In 2008 publiceert Witte de With een boek van Keren Cytter.