Liam Gillick: Three perspectives and a short scenario

Witte de With presenteert de eerste solotentoonstelling in Nederland van de internationaal gerenommeerde kunstenaar Liam Gillick.

De tentoonstelling in Witte de With vormt het startpunt van een jaar lang project getiteld Three perspectives and a short scenario (drie perspectieven en een kort scenario), dat naast de solopresentatie in Witte de With bestaat uit een bijna gelijktijdig plaatsvindende solotentoonstelling in Kunsthalle Zürich; een scenario dat in de zomer van 2008 wordt uitgevoerd in Kunstverein München en tot slot, in het najaar van 2009, een overzichtstentoonstelling in het Museum of Contemporary Art Chicago.

Three perspectives and a short scenario is op te vatten als een doorlopend onderzoek naar Gillick’s eigen kunstpraktijk, waarin elke ‘stap’ binnen het project een andere benadering neemt tot Gillicks werk. Het eerste deel, de tentoonstelling in Witte de With, bestaat uit drie gerelateerde onderdelen: een architecturale structuur voor de tentoonstellingsruimten, een documentaire film, en een ‘Institutionele Zone’.

Een architectonische interventie

Op uitnodiging van Witte de With realiseert Gillick een nieuwe architectonische structuur in de tentoonstellingsruimten op de beide verdiepingen van Witte de With. Deze interventie is opgebouwd uit verschillende schermen, die gangen en halfdoordringbare ruimten creëren, maar ook een deel van de oorspronkelijke ruimten afsluiten voor het publiek. Gillick beïnvloedt zo de beleving van ruimte, richting en perspectief. De bezoeker wordt door een labyrintische route geleid naar een projectieruimte in het hart van de tentoonstelling. Onderweg passeert de bezoeker een grote vitrine, voor deze gelegenheid ontworpen door Gillick, met posters, boeken en teksten van de kunstenaar.

Documentaire

In plaats van de gebruikelijke overzichtstentoonstelling schept Gillick nieuwe kaders voor zijn eigen oeuvre door middel van een documentaire – Gillicks eerste filmproductie. Het beeldmateriaal komt voort uit documentatie van projecten vanaf 1988 tot heden. Gillick zoekt in zijn werk de grenzen op van de verschillende kunstdisciplines en overschrijdt deze, waardoor zijn projecten sterk uiteenlopen in grootte en reikwijdte, en kunnen variëren van lezingen tot architectuurontwerpen, zoals zijn ontwerp voor het Home Office in Londen (het Engelse kantoor voor Binnenlandse Zaken). De film, met een voice-over van de kunstenaar zelf, neemt de kijker mee langs een reeks beelden die, mede door de bewegingen van de camera, nieuwe verbanden in zijn indrukwekkende oeuvre blootleggen.

‘Institutionele Zone’

In de architectonische structuur heeft Gillick een aantal ruimten geoormerkt als ‘Institutionele Zone’. In deze ruimten keert Gillick de uitnodiging van Witte de With om en geeft deze plekken terug aan haar curatoriele staf. Door dit gebaar worden de verhoudingen tussen kunstenaar en instelling, zoals die ontstaan bij het maken van een tentoonstelling, geproblematiseerd.

Als reactie heeft Witte de With besloten de ‘Institutionele Zone’ te gebruiken als startpunt voor de reeks aaneengesloten en elkaar deels overlappende solopresentaties die gepland zijn voor 2008. De ruimtelijke interventie wordt zo het kader waarin werk van andere (nog nader aan te kondigen) kunstenaars wordt gepresenteerd. Deze worden niet gevraagd te reageren op Gillicks werk; alle parallellen, discrepanties of misverstanden die zich hierdoor voordoen roepen vragen op over de rol en het functioneren van kunstinstellingen, maar ook over de verwachtingen van haar bezoekers. Op deze manier gebruikt Witte de With de ‘ontvangen’ ruimten om haar belangrijkste functie te demonstreren; het presenteren van hedendaagse kunst, en wordt op die manier een prototype van een hedendaagse kunstinstelling, dat nog verder ontwikkeld kan en moet worden.

De centrale vraag in Gillicks kunstpraktijk betreft dan ook hoe een kunstpraktijk kan worden gerepresenteerd. Hij stelt ter discussie wie bepaalt wat er getoond wordt (of wat wordt weggelaten) en wie de conventies van het tentoonstellingsontwerp en de presentatiemodellen bevraagt.

Publicatie :

Meaning Liam Gillick is een kritische reader geco-publiseerd door de tentoonstellingspartners en MIT Press. ISBN 978-0-262-51351-7