Life, Once More

De term “reenactment” slaat tegenwoordig vooral op door enthousiastelingen uitgevoerde live reconstructies van historische gebeurtenissen, vaak van militaire aard. In de VS bestaat een levendige scene van (vooral) mannen die aan “Civil War reenactment” doen, in Europa is de Napoleontische tijd het meest populair.

Met het historisch worden van de performancekunst maken ook beeldend kunstenaars de laatste jaren vaker gebruik van vormen van reenactment. Vanaf de jaren negentig zijn herhaaldelijk historische performances uit de jaren rond 1970 opnieuw opgevoerd – werken die anders alleen bestaan in de vorm van foto’s, video’s en beschrijvingen. Maar wat wordt er nu precies heropgevoerd, en wat is het effect van de heropvoering? Jackson Pollock had al het gevoel dat zijn existentiële act bij de schildersessie die Hans Namuth op film vastlegde omsloeg in “acting” in de zin van toneelspelen – iets dat voor hem onverdraaglijk was. Is het niet het lot van reenactment om uiteindelijk beeld te worden, een representatie in de vorm van film, foto of video?

Dergelijke vragen spelen ook in het historische mainstream-reenactment; hoewel de fanatiekere reenactors vaak kritiek hebben op de weergave van de geschiedenis in speelfilms, zijn hun reenactments toch door films beïnvloed, en maken ze zelf tijdens reenactments ook foto’s en video’s bij de vleet. Bovendien hebben reenactors de laatste tien jaar herhaaldelijk als figuranten meegewerkt aan speelfilms als Saving Private Ryan.

Tegen deze achtergrond is het niet vreemd dat kunstenaars werk baseren op “aspecten van” deze reenactment-cultuur. Hun werk wordt zo een verdubbeling en ”soms” een kritische ondervraging van het mainstream-reenactment. De tentoonstelling Life, Once More koppelt artistieke reflectie historisch reenactment buiten de kunst aan (registraties van) performance-reenactments in een poging om herhaling met herhaling te bestrijden, om het verleden open te breken en te activeren.

De tentoonstelling bevat werk van Mike Bidlo, Bik Van der Pol, Rod Dickinson, Omer Fast, Andrea Fraser, Robert Longo, Eran Schaerf, Catherine Sullivan en Barbara Visser.

Er verschijnt een publicatie met teksten van onder anderen Jennifer Allen, Andrea Fraser, Tom Holert, Peggy Phelan, Sven Lütticken en Barbara Visser.

Life, Once More maakt deel uit van Exploding Cinema, het side programma van het Internationaal Filmfestival Rotterdam, dat plaatsvindt van 26 januari tot 6 februari 2005.