[figure Michael Portnoy Video Teaser]
Relational Stalinism – The Musical is een serie van nieuwe performances door kunstenaar Michael Portnoy. De serie is ontwikkeld in samenwerking met dansers, acteurs en zangers en wordt gedurende zes weken uitgevoerd in de zes bovenste zalen van Witte de With Center for Contemporary Art. Met een mix van cryptisch rollenspel, experimentele komische sketches, hyperactieve toeschouwers, melodramatische opera intermezzo’s, prog-rock micro-dance en tranentrekkende theoretische monologen neemt Portnoy bezit van het instituut. Door futurologie met satire te combineren, bouwt dit project voort op bestaande toepassingen in de performance kunst en zet aan tot een vorm van evolutionaire performance-kritiek.
Relational Stalinism – The Musical is het meest recente deel van Portnoy’s Improvement League, een project dat de kunstenaar startte tijdens de Biënnale van Taipei in 2010. Het project heeft als doelstelling om bestaande ‘soorten’ van kunst te ‘verbeteren’, vergelijkbaar met plantenteelt waarbij een ras wordt aangepast door te snoeien, te verpotten en te kruisen.
Het Relationeel Stalinisme kwam op in een theater buiten het theater in de verstrooide Benelux van begin eenentwintigste eeuw. Het was een reactie op de verstikkende immateriële ‘kudzu’ die de museumzalen wereldwijd overgroeide (denk aan Post-Franse Post-Conceptuele Dans, Dans-die-we-geen-dans-kunnen-noemen, Humorloos Minimalisme, Feel-Good Participatie Lolbroekerij (m.a.w. te veel zee-egels) en Performance zonder echte kwaliteiten buiten het uitzuigen van door het hof goedgekeurde historische referenties (m.a.w. Referentie Brei)). De belangrijkste dogma’s van Relationeel Stalinisme zijn: Aanmoedigen van Verwarring, ‘Logocratische’ Uitbundigheid en Kluchtig Gedrag. Relationele Stalinistische werken gebruiken een glibberige ijzeren vuist om de toeschouwer van zijn persona te ontkoppelen en hem de ruimte in te lanceren, waar de waarheid alleen tastbaar is via hogere vormen van irrationaliteit.
Deze uitzonderlijke vorm van carnavaleske wereldvervorming adopteert het ultra minimale (museale) performance palet als een beperking (performers, in een ruimte, dat is het dan) om het uit het monochrome in een ‘schaambotanie’ van slinkse, levenslustige vertakkingen te duwen die de taal en het gedrag van de performers tot het uiterste oprekken; dat alles ten diensten van de uitvinding. (vertaling uit het Engels van Relational Stalinism)
Relational Stalinism – The Musical is samengesteld door curatoren Defne Ayas (directeur Witte de With) en Natasha Hoare ( Curator Witte de With) en is een is een co-productie van Witte de With en A.P.E (art projects era).
Regie: Michael Portnoy
Choreografie: Michael Portnoy in samenwerking met Mark Bellamy, Thomas Dudkiewicz, Jimmy Guacamole, Margo van de Linde, Keyna Nara, Evelyne Rossie, Loveday Smith en Gerrie de Vries
Performers: Mark Bellamy, Thomas Dudkiewicz, Jimmy Guacamole, Margo van de Linde, Keyna Nara, Evelyne Rossie, Loveday Smith en Gerrie de Vries
Curatoren: Defne Ayas en Natasha Hoare
Dramaturgie Adviseur: Maaike Gouwenberg
Licht: Andre Goos and Jorg Schellenkens
Muziek: Michael Portnoy
Kostuums: Nadia van Luijk, Marieke Pruis, Yoeri Guépin
Productie: Assistent Sten Saarits
Het project omvat ook diverse events, waaronder Performance Taxonomies, een symposium op 3 maart 2016. Dit programma omvat een serie van actuele en toekomstige ontledingen van performance door specialisten uit het veld; zij analyseren samen huidige soorten performance en speculeren over mogelijke verbeteringen voor het “gebruikelijke” model. Daarnaast vindt The Particiturbation Room- een conceptuele nachtclub - plaats op diverse locaties in Rotterdam, en presenteert Portnoy een avond met door hem geselecteerde films die het absurdisme in artistieke film- en video naar boven halen.
Fonds 21, de Gemeente Rotterdam en de Ambassade van de Verenigde Staten van Amerika.
