Michael Fried over Douglas Gordon

Fried legt daarbij zowel een relatie tussen Gordons werk en zijn eigen hoogst controversiële essay Art and Objecthood (1967), als met verschillende aspecten van de antitheatrale traditie in de Franse schilderkunst en kunstkritiek in het midden van de 18de eeuw. De werken waar Fried onder meer over spreekt zijn Gordons video installatie 24 Hour Psycho (1993), waarin de kunstenaar zich Hitchcocks klassieker eigen maakt, Déjà-vu (2000) en Play Dead; Real Time (2003).

Michael Fried (1939) is J. R. Herbert Boone Professor of Humanities aan The John Hopkins University, Baltimore en kunstcriticus, kunsthistoricus en dichter. Zijn kritieken zijn verzameld in Art and Objecthood: Essays and Reviews (University of Chicago Press, 1998). Fried is auteur van een drieluik over de herkomst van het picturale modernisme: Absorption and Theatricality: Painting and Beholder in the Age of Diderot (University of Chicago Press, 1988); Courbet’s Realism (University of Chicago Press, 1992); en Manet’s Modernism, or, The Face of Painting in the 1860s (University of Chicago Press, 1998). Zijn nieuwste boek Why Photography Matters as Art as Never Before verschijnt in het najaar van 2008 (Yale University Press).