Deelnemers
- Stéphanie Latte Abdallah, Abu Dagga, Hanan Mikhail Ashrawi, Azza El-Hassan, Sylvie Fouet, Barbara Harlow, Norma Marcos, Rashid Mashrawi, Mai Masri, Annelies Moors, Issam Nassar, Aemen Salman, The Jordanian Women’s Union, Steven Wachlin
From/To is een cartografie waarin deelnemende organisaties een eigentijds topos ‘Palestina’ in kaart brengen en beschrijven. Het project omvat terreinen als antropologie, cinema, geografie, geschiedenis en fotografie. Via ‘einde-van-de-eeuw’ prentbriefkaarten wordt aandacht besteed aan de nieuwe Palestijnse cinema, video, workshop-ruimte, on-line computerlinks, teksten, film-storyboards, gesprekken, wekelijks faxjournaal, Palestijnse universiteitsprojecten, ruimtelijke analyse. Deelnemende organisaties omvatten verschillende nationaliteiten in diverse landen en variëren van vrouwenorganisaties in vluchtelingenkampen tot eigentijdse, onafhankelijke film- en videoproducenten.
In From/To wordt ruimte geïntroduceerd door middel van een open weefsel van perspectieven, benaderingen en locaties die zijn ontleend aan beschrijvingen van identiteit en representatie. Deze ruimte weerspiegelt kenmerken van een dialoog die wordt geassocieerd met Palestijnse kwesties die betrekking hebben op de identiteit van na 1948. Dit alles grondvest From/To op een concrete realiteit die de recente beweringen van de socioloog Stuart Hall met betrekking tot diasporische identiteit weerspiegelt: ‘De geschiedenis wordt bepaald door de routes. Het gaat daarbij om de vervanging van “roots” door “routes?”. Routes vormen de plaats van handeling met betrekking tot onderlinge uitwisseling. De variëteit duidt op de werkzaamheid van verschillende economieën.
Het karakter van From/To wordt gevormd door nieuwe informatieroutes, waarvan sommige nog maar pas mogelijk waren geworden. Aan bepaalde grenzen wordt voorbijgegaan, terwijl reizen worden gemodificeerd door transmissie via elektronische routes. Zoals duidelijk is, zodra men Witte de With binnengaat, werd dit project ontworpen met de logica van een website op architectuurformaat. Het geheel is gebaseerd op een enkele steen, de kleinste landschapseenheid die is verbonden met architectuur en ‘ na het decennium van de Intifada ‘ met media. Deze steen is gedigitaliseerd, hetgeen resulteert in een complete set van uit driehoeken bestaande lijnen. Eén segment is gekopieerd en vertaald en brengt het project in kaart over twee verdiepingen met tentoonstellingsruimten. Wat een willekeurig patroon van gebeurtenissen lijkt, is in feite een organisatorisch logisch geheel. De afzonderlijke terreinen zijn met elkaar verbonden door middel van één bewegingsstroom. From/To is een kaart die in real time wordt uitgevouwen.
From/To ruimten omvatten:
CPC, opgericht in 1996 in Ramallah door de Palestijnse directeur Rashid Masharawi, is het eerste Palestijnse centrum die zich richt op het ontwikkelen van de Palestijnse filmindustrie. De belangrijkste doelstelling is om de filmindustrie in Palestina uit te bouwen door zowel in Palestina als in andere landen films te produceren en te distribueren, en door Palestijnen een kans te bieden om films te zien, door films te vertonen op de Westoever en in de Gazastrook. CPC beoogt tevens om wereldwijd zoveel mogelijk mensen kennis te laten maken met de Palestijnse cinema. CPC heeft twee afdelingen: Productie, en Mobiele Cinema. Productie houdt zich bezig met short fiction, speelfilms en documentaires.
Mobile Cinema, opgericht in 1997, organiseert filmvertoningen op verschillende locaties.
Het serieuze gebrek aan bioscopen op de Westoever (slechts drie) betekent minder mogelijkheden om films te zien. Dit project beoogt het publiek in verafgelegen gebieden, zoals dorpen en vluchtelingenkampen, te bereiken, alsmede het publiek in universiteiten, scholen en culturele centra. In een busje, met apparatuur voor het projecteren van videofilms en speelfilms van verschillend formaat, en uitgerust met een scherm, worden reeds films vertoond op universiteiten, scholen en kunstcentra, om degenen die niet in een stad wonen de kans te geven films te bekijken.
Instituut voor Moderne Media, Al-Quds University, Jerusalem: Het werk van het Instituut omvat workshop-producties die zijn afgestemd op de unieke situatie van de verschillende nieuwe locale Palestijnse televisiestations, en die verschillen van de producties die worden gemaakt voor de televisiestations van de officiële Palestijnse staatstelevisie.
De correspondentie tussen de moderne cinema en geografie door de visualisatie van andere landen vereist de beschouwing van de verschillende mechanismen – de donkere kamer, de projectie en de kijker. Geïntroduceerd worden hier routes vanuit twee belangrijke bronnen: het eerste bewijs op film (Lumière Bros.) van een reis door Palestina, (1898) en “The Dupes”, (1972) van Tewik Salah, waarin diezelfde geografie opnieuw wordt geïntroduceerd in termen van grenzen, en waarin een onderwerp wordt getoond dat handelt over routes in de context van een vluchtelingenstatus. Er is een aanvullend, wisselend programma.
Hier wordt een uitgebreide selectie op verzoek getoond van videofilms van Palestijnse film/videomakers. Decennia van speelfilms en documentaires wijzen op een unieke verstrengeling van plaats en identiteit, waarbij het brandpunt ervan van richting wordt veranderd door middel van de wereldwijde media. De link tussen herinnering, media, geografie en representatie is voortdurend duidelijk zichtbaar. Videos bieden toegankelijkheid en mobiliteit en de lengte ervan is zeer geschikt voor interviews en “oral histories”. De ruimte die het meest ontbreekt of het minst wordt onderscheiden in de media, namelijk die van de vluchtenlingenkampen, is duidelijk de locatie waardoor veel videofilms zich door middel van hun verhaal een weg banen, vanwege de cruciale rol van deze ruimte in de eigentijdse kwesties. Recente werken verwijzen naar nieuwe zaken die betrekking hebben op geschiedenis, herinneringsoriëntatie en een meer feitelijke benadering, inclusief verwijzingen naar de jongere generatie en hun verhalen, alsmede naar de generatie van personen die in 48 reeds volwassenen waren en die nu ouder worden, naar kinderen en naar de rol van archiverende media.
Affaf Al-Jabiri, Jordaniër Vrouwenunie (Amman)
De Jordanese Vrouwenunie is een non-profit organisatie die tot doel heeft om de status van Jordanese vrouwen te verbeteren. De Unie werd opgericht in Amman in 1945, en tweemaal ontbonden, in 1975 en 1982. De unie wordt tegenwoordig erkend door de Jordanese wet. De Unie is vooral actief geweest in het ondersteunen van Palestijnse vrouwen in vluchtelingenkampen. Organisator en contribuant Affaf Al-Jabiri stelt gedurende de expositie wekelijkse faxjournalen samen, afkomstig van vijf vrouwen die in vluchtelingenkampen leven. Dit biedt een link met de realiteit van het dagelijkse leven in de vluchtelingenkampen.
“Omgaan met het verleden, en het heden scheppen: prentbriefkaarten van Palestina”
Annelies Moors, Steven Wachlin. Rond het eind van de eeuw functioneerden prentbriefkaarten als een belangrijk massamedium. Voor het Westerse publiek werd de levensstijl van de inwoners van Palestina gebruikt als een didactische les over bijbelse tijden; tevens werden de inwoners voorgesteld als “types” in een ongebonden evolutionaire orde. Israëlische prentbriefkaarten van tegenwoordig beelden vaak vergelijkbare thema?s van moderniteit versus traditionalisme af. De Palestijnse prentbriefkaartproductie behandelt ook tijd-ruimte “displacements”, waarbij de perspectieven verschuiven, verschillende verbindingen worden onderzocht, en vaste betekenissen worden omgekeerd.
Via de computer is een selectie van relevante vroegere en hedendaagse essays, grafieken, kaarten en links naar on-line sites beschikbaar. De rol van de computer links heeft het correspondentie- en informatielandschap van Palestina gewijzigd. Dit terrein besteedt ook aandacht aan het recente project van de Bir-Zeit Universiteit, Ramallah, het symposium “Landschap en Herinnering”.
“Granaatappels en mirre” Najwa Najjar-Kort (Jerusalem)
Dit werk visualiseert een film in wording, een fictief verhaal dat zich afspeelt in Palestina na het akkoord van Oslo, gezien vanuit het perspectief van een vrouwelijke hoofdpersoon.
Aemen Salmon (Vlaardingen)
Salmon, een Nederlandse Palestijn van de tweede generatie, brengt plaatsen in kaart die corresponderen met zijn bewegingen binnen een gemeenschap. Zijn vader vestigde zich, evenals de eerste generatie van Palestijnen die in de jaren zestig in Nederland arriveerden, in Vlaardingen, buiten Rotterdam.
Palestijnse territoria en macht. FROM landbeheer TO verplaatsingsbeheer, Sylvie Fouet
De sleutel tot machtsonderhandeling lijkt niet langer de controle over land te zijn (de omvang van herwonnen territorium), maar verschuift naar de controle over de verplaatsing van mensen, goederen en informatie (de levensvatbaarheid van dergelijke autonome gebieden).
Video-werken van onder andere: Raschid Masharawi, Sobhi Zobaidi, Mai Masri, Michel Kheleifi, Norma Marcos, Elia Suleiman, Omar al-Quattan, Tewik Saleh.