William Hunt

William Hunts werk kan worden geplaatst in de kunsthistorische context van beeldhouw- en performancekunst, maar vindt net zo goed zijn wortels in de popcultuur en de entertainmentindustrie. Uitputting, uithoudingsvermogen en fysiek gevaar spelen een rol in zijn werk, zonder echter de boventoon te voeren. In navolging van kunstenaars als Bas Jan Ader en Stuart Brisley creëert Hunt momenten die de toeschouwer voorbij het gevaarlijke of controversiële meenemen naar een dramatische en emotionele ervaring, tegelijk humorvol en tragisch.

Hunt studeerde in 2005 af aan het prestigieuze Goldsmiths College in Londen en baart sindsdien veel opzien met zijn performances, waarin hij fysiek zware acties combineert met muziek. Op verzoek van Witte de With maakte Hunt een nieuw werk: een ruimtevullende installatie met sculpturale objecten die als mise-en-scène fungeert voor een serie nieuwe performances.

In een zorgvuldig doordachte setting schept Hunt een ongemakkelijke situatie, waarin hij ongegeneerd en ongekunsteld de rol speelt van held en anti-held, waarbij op voorhand niet duidelijk is of zijn pogingen zullen slagen of mislukken. In eerdere werken hing hij ondersteboven aan het plafond terwijl hij een schrijnende rocksong speelde; draaide hij als popster en gitaarspelend rond op een immense platenspeler; en zong hij onder water in een auto.

In het nieuwe werk onderzoekt Hunt de positie en maakbaarheid van het lichaam in de hedendaagse maatschappij, met een zelfonderzoekende en ironische blik op het ouder worden en ijdelheid. Het werk neemt de vorm aan van een multidisciplinaire en multi-inzetbare installatie waarmee Hunt parallellen creëert tussen transformaties in het artistieke proces en de gedaanteveranderingen die plaatsvinden in de schoonheidssalon; het gevecht weergevend van kunstenaars en schoonheidsspecialisten tegen de vergankelijkheid. De tentoonstelling toont het gelaagde productieproces, met de kunstenaar zelf als de protagonist van dit proces: zonder hem ontstaat er geen beeld.

Tijdens de performances verkent, scant, ontleedt, vermenigvuldigt en uniformeert William Hunt zijn lichaam op verschillende manieren. Een belangrijk element bij de uitvoering van de performances is een pruik die Hunt liet maken van zijn eigen haar en die, samen met zijn typische zwarte outfit en witte gympen, zijn kunstenaarspersonage symboliseert. Deze elementen worden naast een driedimensionaal borstbeeld, een afgietsel van de kunstenaar, tentoongesteld, refererend aan de publieke rol van de kunstenaar, tegemoetkomend aan de verwachtingen van zijn publiek.

Een ander element van de installatie is een ‘kaptafel’ met een daarachter geplaatste grote spiegel. Het is een theatrale setting die gebruikt wordt voor de performance I Forgot Myself Looking At You, waarin Hunt replica’s maakt van zijn hoofd. Voor het oog van het publiek besmeert hij zijn gezicht met gips terwijl hij ademt door een mondharmonica.

Tijdens een nieuwe performance, I Know I Wanted, speciaal voor de tentoonstelling gecreëerd, ligt Hunt op een constructie, gebaseerd op de werking van een zonnebank, waarmee zijn lichaam wordt belicht. Hunt speelt, op de constructie liggend, een zelfgeschreven nummer, anticiperend op de belichtingstijd die nodig is om de vorm van zijn lichaam over te brengen op het zeefdrukraam dat boven hem hangt. Vervolgens maakt Hunt prints van zijn lichaam op levensgrote vellen papier.

Een tentvormig object dat uitloopt in een bassin is het ongecompliceerde decor voor Tempting Fate By Swimming Alone. De constructie is net als de ‘zonnebank’ gebaseerd op het zeefdrukprocédé, maar nu wordt in plaats van licht, met water ‘getekend’.

Na elke performance verandert de installatie en daarmee het aanzien van de tentoonstelling: de gebruikte zeefdrukramen, verf- en gipsresten, prints en afgietsels van zijn lichaam blijven achter in de ruimte, ook worden steeds videoregistraties van de performance toegevoegd. Verwijzend naar Joseph Kosuths eerste conceptuele werkOne and three chairs uit 1965, worden de waarneming en betekenis van het beeld en de definitie van het lichaam bevraagd: middels het lichaam van de kunstenaar, het materiaal dat nodig is voor het ontstaan van de afdruk van het lichaam en de afdruk zelf.

Programma

Vrijdag 12 september (tijdens de opening)
19:30 uur performance I Forgot Myself Looking At You, locatie Witte de With

Zaterdag 13 september
15:00 uur, rondleiding door de tentoonstelling Tempting Fate, Swimming Alone door Belinda Hak
17:00 uur, nieuwe performance, I Know I Wanted, locatie leegstand winkelpand, Witte de Withstraat 68

Zondag 14 september
17:00 uur, gelegenheid voor het festivalpubliek van De Wereld van Witte de With om William Hunt te ontmoeten en met hem over zijn werk te praten, locatie Witte de With.

Zaterdag 27 september
17:00 uur performance Tempting Fate By Swimming Alone, locatie Witte de With

Maandag 29 september t/m woensdag 1 oktober
Besloten masterclass van William Hunt in samenwerking met de afdeling Autonome Beeldende Kunst van de Willem de Kooning Academie, op locatie bij het Rotterdamse kunstenaarsinitiatief B.A.D. Op woensdag 1 oktober wordt de masterclass afgesloten: de deelnemers tonen de performatieve resultaten in de vorm van een spontane interventie aan alle studenten van de Hogeschool Rotterdam, locatie Wijnhaven 61, tussen 12:30 en 13.15 uur. Aansluitend volgt een gesprek met William Hunt en de aanwezige studenten.

Zaterdag 11 oktober (aansluitend op het symposium Rotterdam Dialogues: the Critics)
17:00 uur nieuwe performance, I Know I Wanted, locatie Witte de With

Masterclass

Dinsdag 21 en woensdag 22 oktober
Masterclass van William Hunt voor jongeren van 16 – 22 jaar. Een presentatie van de resultaten aan publiek vindt plaats op woensdagavond om 20:00 uur in Witte de With. Jongeren kunnen zich aanmelden tot 1 oktober bij Belinda Hak via [email protected]. (Deelname is gratis.)

Publicatie

Bij deze tentoonstelling verschijnt een speciale kunstenaarseditie. De publicatie gedraagt zich als een tastbaar object dat tijdens het lezen transformeert van een boek in een poster. Het bevat een levensgrote bodyprint van William Hunt, gecomplementeerd met een selectie van handleidingen, krantenberichten, poëzie, fictie en proza, getiteld A Litany of Stoppages, geselecteerd door Sally O’Reilly. Het omschrijft (in haar woorden): “Een circumferentie waarin William Hunts performance werk kan worden overwogen.”

Samenstelling en eindredactie: Belinda Hak en Monika Szewczyk. Uitgegeven door Witte de With Uitgevers, september 2008. Ontwerp Atelier Bernau Carvalho (Den Haag).

ISBN 978-90-73362-83-3. Prijs €25,-.